خاطرات

جبهه مهران

1-شهید عباس شیرمحمد 4-مرتضی جوادزاده 5-خودم

مرتضی جوادزاده

دفتر پایگاه - بعد از شهادت بهروز نیک پور

اصغر لاریجانی و خودم

داخل وانت تویوتا - در حال رفتن به عملیات کربلای 1

شهید میثم سعید محمدی و خودم

منزل شهید بهروز نیک پور

1-مرتضی مهراب بیک 2-حسین ریحانی 3-برادر شهید نیک پور

ردیف دوم 1-محمد رضا جنیدی 2-شهید سید علی موحدی 3-خودم 4-مرتضی جواد زاده 5-فرید عباسی

ردیف سوم 1-مهدی منتظران 2-محمد طاهری 3-اصغر لاریجانی 4-مصطفی آزاده

مصطفی آزاده پس از مجروحیت در بیمارستان و خودم

شبستان مسجد شیخ عبدالنبی نوری

ردیف اول 1-حمید رنگرز 2-هنری 3-محمد حسین استادآقا 4-خودم 5-منوچهر زاهدی 6-شهید سید علی موحدی

ردیف دوم 1 اصغر لاریجانی 2 احمد طاهری 3 مرحوم اسماعیل تفرشی 4 سید مسعود قافله باشی 5 محمد رضاجنیدی

ردیف سوم 1. حمید ملک خرازی 2. مرتضی جوادزاده 3. قاسم تحصیلی 4. حسین ریحانی 5. شهید احمد موحدی 6. محمد طاهری

ماآمده بودیم كه مردانه بمیریم

درپیچ وخم جنگ دلیرانه بمیریم

آنجاكه جنون حاكم بی چون وچرابود

شوریده وشیدایی ومستانه بمیریم

 سخت است دراین شهركه دربین رفیقان

 این گونه پریشان وغریبانه بمیریم

 مهلت بده ای عمرنفس گیركه شاید

خونین كفن وشاد،   شهیدانه بمیریم

     هفته دفاع مقدس بردليرمردان گراميباد.
شادي روح شهدا وامام شهدا صلوات

 با سید تلفنی صحبت کردم پرسیدم نمیدونم از چی بنویسم

گفت از نحوه اومدنت تو بسیج بنویس گفتم یادم نیست باورش نشد

بعد پیشنهاد داد که وقتی همدیگرو ببینیم یادت میاد

حالا کی ببینیم کی یادم بیاد خدا میدونه

تازه وقتی هم یادم اومد بقیه میگن خوب که چی..

من که خاطراتم مثل مجتبی نیست که وقتی بخونیم مطلبی دستمونو بگیره

خاطرات من سایه کم رنگی از گذشته بسیجی هایی است که نسلشان در حال انقراضه .

اول فکر میکردم خیلی حرف برای گفتن دارم

از خنده های نیکپور ،

از نگرانی های گاه وبیگاه منوچهر زاهدی،

از سکوت طولانی زهرایی،ا

ز همراهی حسین ریحانی،

از احمد موحدی که از اولش تو این دنیا نبود

به هر حال هر چی از شهدا یادم اومد مینویسم ،برای زنده نگه داشتن یاد شهدا.

 سید سلام 

خوبی ؟ سلامتی؟

خوب ما رو فراموش کردی ،

بعد از جنگ رفتی که رفتی ،

درسته ما کوچکتریم و  وظیفه غیر قابل انکاری داریم

اما نمیتونم بپذیرم که فرمانده حالی نپرسه ، برادری نکنه و ......

سلام 

مجتبی جان امیدوارم همیشه و در کنار همه مسایل زندگی سر زنده  ببینمت

شبی که از گذشته ها میگفتی داشتم به شناختت از خدا و لطف بیکرانش فکر میکردم و جالب بود که به عمقی رسیده ای که به جای خواندن کتاب و اصطلاحات خشک و بی مغز با تمام وجود او را درک کرده ای .

خاطرم هست که در کلماتت هم دقت میکردی که از مسیر خارج نشه.

خدا را در گیر و دار الفاظ حبس کردن کجا و با تمام وجود لمس کردن کجا .