خاطرات

اون روزها سید واحد های مختلفی تشکیل داده بود .واحد تسلیحات واحد اموزش واحد تدارکات واحد..... بنده حقیر هم مسئول واحد تدارکات بودم.

بودجه که نمیداد سید ! من باید از بچه ها بودجه میگرفتم .

صندوق چوبی درست کرده بودم و گذاشته بودم توی پایگاه و هرکسی به وسع خودش پول توی جیبیهاشون رو یواشکی که ریا نشه میریختن توی صندوق ، منم اخر هفته به اخر هفته اون رو میکشیدم بیرون میرفتم یه جعبه شیرینی ، قند ، چای ،نان ، پنیر ، خربزه ، هندوانه  وخلاصه به فراخور فصل برای بچه هایی که میومدند برای نگهبانی خرید میکردم .

خلاصه بودجه هم که کم میاوردیم خدا از جای دیگه ای میرسوند. ماه رمضان هم بچه ها سحری مادرشون می پختند میاوردیم بچه ها سحری میخوردند وعدهای نماز صبح رو میخوندند و میرفتند و عده ای هم نماز میخوندند و میرفتیم توی شبستون مسجد یه پتو نصف زیر و نصف رو میخوابیدیم تا ظهر بعدم که نماز جمعه و بعدم یه عده خونه دوباره و عده ای هم دوباره مسجد . کار ما هم که یه سره تو مسجد بودیم .

گاهی میشد که هفته ای نمیرفتیم خونه . یادمه ملکی شهید شده بود ما  یه هفته ای توی مسجد بودیم چون منزل ملکی نزدیک مسجد بود همه کارهاش تو مسجد شیخ عبد النبی انجام شد . خدا بیامرزدش اسماعیل رو از پا نمیشست دوان دوان دنبال کارهای شهید ملکی بود . صفا و صمیمیتی بین بچه ها بود زبان زده همه بودند اون بچه ها . خیلی هاشون سنی نداشتند که اسمهاشون یادم نیست ولی یکی شون علی هراتی بود خیلی شیطون بود الان نمیدونم کجاست ولی شنیدم توی صدا سیماست . لاریجانی بود . مسعود قافله باشی .قاسم تحصیلی . حسین استاد اقا . شریعتمداری .علی تفرشی.مرتضی جواد زاده.لاجوردی.شهید توکلی با برادرش.مرحوم کاشانی  مرحوم تفرشی احمد و محمد طاهری جنیدی .عصار. شجاعیان . شهید محمود طاهری.شهید فرشته . شهید بهروز نیکپور.داداش شهید نیک پور . مهراب بیک با پدرش میومد پایگاه  و پدر فعالی داشت . در واخ .شهید زهرایی . شهید احمد موحدی . شهید علی موحدی . بچه ها اگر زنده اند خدا حفظشون کنه اگرم نیستند خدا رحمتشون کنه.

سلام

همه اومده بودن چون عملیات کربلای 4 نیمه گذاشته شد و از کارون به کرخه برگشته بودیم . عده ای رفته بودن مرخصی و ما هم مانده بودیم در چادرهای کرخه . من و سید کاظم توی چادر نشسته بودیم هول هوش ساعت 4 بعد ازظهر بود سید محمد از پشت چادر صدا زد 

صاب خونه خونه ای

سید کاظم گفت اره داداش هستیم

سید محمد کاظم کلانتری و سید محمد با هم برادر هستند اون موقع سید کاظم توی واحد 120بود و سید محمد توی گردان میثم و یا گردانهای دیگه 

اولش فکر کردیم که سید تنها اومده  ولی بعد مجتبی جوادزاده فرید عباسی شجاعیان بودند رفتیم بالای تپه ای نشستیم و عکس گرفتیم و گفتیم و خندیدیم

یادمه شاید چند روزی تا شهادت مجتبی مونده بود که اینها اومدند اونجا . من مجتبی رو کشیدم کنار بهش گفتم مجی جان نور بالا میزنی گفت خودتی من رو مسخره میکنی

گفتم مجی نکنه؟؟؟؟

گفت نه بابا مالایق نیستیم

ولی بعد چند روز که عملیات کربلای 5شروع شد دیگه مجتبی رفت

در قبل از انقلاب ایمان جوانها خیلی ارزش داشت، به خاطر اینکه عوامل تبلیغی و دم دستی زیادی بود که بتونه اونارو مشغول خودش کنه و براشون فرصتی برای فکر کردن به بحث عدالت، عبادت، خدا، قیامت، ظلم، محروم و ... نذاره. وجود ایدئولوژی­های رایج روز دنیا با شعارهای فریبنده (مبارزه با ظلم، حق کارگر، حق محروم، عدالت اجتماعی و غیره) زندانی های سیاسی فراوون با گرایشهای عقیدتی متنوع. مظاهر فساد و عیاشی و خوش گذرانی که به راحتی هر کدوم از اینها می­تونست هر جوونی رو گرفتار کنه. البته دم دست بودن عوامل گناه درسته که خیلی ها رو منحرف می کرد ، ولی میتونست اونهایی که کمی در خانوادشون صبغه دینی وجود داشت رو منزجر کنه که دیدیم همین جوانها با هدایت بزرگترها و رهبری امام عزبز، انقلاب رو به سرانجام رسوندن.

جوانهای نسل ما هم خیلی زحمت کشیدن و با شب نخوابیدن هاشون و ایثار و فداکاری­هاشون تو جبهه­ ها و پشت جبهه­ ها، مقابله با فعالیتهای دو گانه منافق ها و برخی سیاسیون (مثل بنی صدر و امثالهم) خوب درخشیدن. عزیزی تعریف می­کرد اول انقلاب که حدود 13 سالش بود رفته بود جهاد سازندگی برای دروی گندم. چون تعداد داسها کم بود و اونارو داده بودن به بزرگترها. بچه های کوچکتر مجبور بودن با دستاشون گندم درو کنن که طبیعی بود بعد از چند دقیقه دستاشون بریده و زخم می شد، ولی با اینحال چند روز بعد که زخماشون خوب میشد باز هم برای درو این گروهها رو همراهی می کردن. همین طور زمزمه منفی بعضی از مسئولین در آخر جنگ که میخواستن بسیجی هارو از ادامه جنگ منصرف کنن ولی با فرمان امام دیدیم که تو مرصاد چه افتخاری آفریدن.

ولی به نظر من کار برای جوانهای امروز کمی مشکلتره. این رفاه نسبی که نسبت به قبل وجود داره و نه امامی دیدن و نه جنگ مستقیمی وجود داره و مظاهر فساد به صورت پوست کنده و عیان و چندش آور قبل انقلاب جلو چشماشونه. بلکه در مسائل مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، ملاکها و خط قرمزها با هم خلط می شن و بزرگترها  (حتی بعضی علما و صاحب نظرها آراء مختلف میدن) اینکه از میون این همه حرف مربوط و نا مربوط میتونن مسیر درست رو تشخیص بدن و سفارش آقا رو در داشتن بصیرت جامه عمل بپوشون، واقعاً کار مشکلیه. همین فعالیتهاشون در عرصه­های فرهنگی و علمی و عملی، مثل کانونهای فرهنگی، گروههای علمی و تحقیقاتی تو دانشگاهها با مشکلات خاص خودش و اردوهای جهادی نمونه عینی این ایمان راسخ جوونها به ادامه راه امام و شهداست.

 برای همین هم من به حالشون غبطه می خورم و به اونا افتخار میکنم و خوشحالم که آقا امام زمان (عج)همچین سربازهایی داره.

سلام

از اینکه که بچه های پایگاه را فعال می بینم ،بسیار خوشحال هستم.

امیدوارم همگی مطلب بنویسید و نسبت به مطالب ارائه شده نظر دهید.

سلام

کلی مطلب و عکس آماده کرده ام.

به زودی ارائه می کنم.

سلام 

عید بندگی مبارک

من هم مطالبی در ذهنم آماده کرده ام ، 

به زودی تقدیم می کنم.

سلام به همگی

عید شما مبارک

منتظر مطالب من باشید.

در باره کارهای فرهنگی پایگاه ، راهیان نور ، برنامه های تابستانی ، هیئت و گروه منتظر مطالب خدمتتان عرضه می شود.